Hoe onderscheidt 2017 aluminiumplaat zich op het gebied van vermoeiingsweerstand?

Kernmechanismen van de vermoeiingsprestatie

de weerstand van 2017 tegen wisselende spanning is gebaseerd op drie belangrijke factoren:
Koperrijke neerslagen: Nano-grote Al₂Cu-neerslagen belemmeren de beweging van dislocaties, waardoor scheurvorming onder herhaalde belasting wordt vertraagd.

Fijne korrelstructuur: Gecontroleerde thermomechanische bewerking zorgt voor gelijkvormige korrels die spanning gelijkmatig verdelen en daardoor lokale schade verminderen.

Oppervlakte-optimalisatie: Glad bewerken (Ra ≤ 1,6 μm) en anodiseren (8–15 μm oxide laag) verkleinen spanningsconcentratiepunten.

Na T4-heatbehandeling bereikt de vermoeiingssterkte 130 MPa bij 10⁷ cycli, wat beter presteert dan 2024-T3 (90 MPa) in cyclische scenario's en betere stabiliteit behoudt bij verhoogde temperaturen (tot 150 °C) vergeleken met 7075-T6.

Gerichte industriële toepassingen

Lucht- en ruimtevaart: Vleugelribben en rompframes vertrouwen op de duurzaamheid om miljoenen vluchtcycli te doorstaan, waardoor onderhoudskosten met 30% dalen ten opzichte van 6061-T6.

Automotive: Ophangingsarmen en CV-koppelinghuisvestingen weerstaan wegvibraties en gaan 30% langer mee dan alternatieven van 5052-H32.

Zware machines: Hydraulische cilinders in mijnbouwapparatuur bieden een 2 tot 3 keer langere levensduur in vergelijking met gietijzer.

Tips voor gebruiksoptimalisatie

Geef prioriteit aan T4-heatbehandeling voor optimale vermoeiingsweerstand (T6 verhoogt de statische sterkte, maar vermindert de cyclische duurzaamheid).

Pas Type II anodiseren of poedercoating toe om corrosiegerelateerde vermoeiingsbreuken te voorkomen.

Vermijd grof machinaal bewerkte oppervlakken om risico's van spanningsconcentratie te elimineren.