แผ่นอลูมิเนียม 2017 มีข้อได้เปรียบอย่างไรในด้านความต้านทานการล้า

กลไกหลักที่ส่งผลต่อสมรรถนะการต้านทานการล้า

ความแข็งแรงของ 2017 ต่อแรงเครียดแบบไซเคิล มาจากปัจจัยหลักสามประการ:
ตะกอนที่มีทองแดงสูง: ตะกอนนาโน Al₂Cu ช่วยขัดขวางการเคลื่อนที่ของดิสโลเคชัน ทำให้การเริ่มต้นแตกร้าวภายใต้แรงซ้ำๆ เกิดขึ้นช้าลง

โครงสร้างเม็ดละเอียด: การแปรรูปทางความร้อนและกลไกอย่างควบคุมได้ ทำให้เกิดเม็ดผลึกที่สมมาตรและกระจายแรงได้อย่างสม่ำเสมอ ลดความเสียหายเฉพาะจุด

การปรับแต่งพื้นผิว: การกลึงเรียบ (Ra ≤ 1.6 μm) และออกซิไดซ์ (ชั้นออกไซด์หนา 8–15 μm) ช่วยลดจุดรวมแรงเครียด

หลังการอบอ่อนแบบ T4 ความต้านทานต่อการล้าของวัสดุจะอยู่ที่ 130 MPa ที่ 10⁷ รอบ — สูงกว่า 2024-T3 (90 MPa) ในสภาวะที่มีการเปลี่ยนแปลงแรงซ้ำๆ และยังคงความมั่นคงที่อุณหภูมิสูง (สูงสุดถึง 150°C) ได้ดีกว่า 7075-T6

การประยุกต์ใช้งานในอุตสาหกรรมเป้าหมาย

การบินและอวกาศ: โครงปีกและโครงลำตัวเครื่องบินอาศัยความทนทานของวัสดุนี้ในการรองรับวงจรการบินหลายล้านครั้ง ช่วยลดค่าบำรุงรักษาลง 30% เมื่อเทียบกับ 6061-T6

ยานยนต์: แขนระบบกันสะเทือนและที่ครอบข้อต่อเพลาขับสามารถทนต่อการสั่นสะเทือนจากถนน ใช้งานได้นานกว่าทางเลือกวัสดุ 5052-H32 ถึง 30%

เครื่องจักรหนัก: กระบอกไฮดรอลิกในอุปกรณ์เหมืองแร่มีอายุการใช้งานยาวนานกว่าเหล็กหล่อ 2–3 เท่า

คำแนะนำเพื่อการใช้งานอย่างเต็มประสิทธิภาพ

ให้ความสำคัญกับการอบความร้อนแบบ T4 เพื่อความต้านทานการล้าที่เหมาะสมที่สุด (T6 จะเพิ่มความแข็งแรงเชิงสถิต แต่ลดความทนทานต่อการใช้งานซ้ำได้)

ใช้การชุบออกไซด์แบบ Type II หรือการเคลือบผงเพื่อป้องกันการแตกร้าวจากการล้าที่เกิดจากสนิม

หลีกเลี่ยงพื้นผิวที่กลึงหยาบ เพื่อกำจัดความเสี่ยงจากการรวมตัวของแรงดัน